अतृप्त असतांनाच, कामांध मरतो

 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

*_अतृप्त असतांनाच, कामांध मरतो_*

https://mikamblemahesh.blogspot.com/2024/04/blog-post_2.html

*_!! ॐ मणी पद्मे हूँ !!_*

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

*_पुप्फानि हेव पचिनन्तं व्यासत्तमनसं नरं ।_*

*_अतित्तं येव कामेसु अन्तको कुरुते वसं ॥_*

*_अर्थ - पुष्पा प्रमाणे कामोपभोग वेचण्यात जो पुरुष आसक्त असतो अशा भोगलुब्धास अतृप्तावस्थेत मृत्यू ओढून घेऊन जातो._*

              _श्रावस्तीमद्ये बुद्धांची एक खूप मोठी स्त्री भक्त होती. तिला जन्मताच जातिस्मरण ज्ञान प्राप्त झाले होते. त्यामुळे तीला हे माहित होते की देवलोकातील मालभारी देवपुत्रापासुन परावृत्त होऊन ती येते उत्पन्न झाली. तीची पुन्हा तीच अभिलाषा होती त्यामुळे पुण्यकर्माच्या शेवटी ती म्हणत होती या पुण्यकर्मामुळे मी पुन्हा आपल्या स्वामीच्या लोकात उत्पन्न होईन." ती सदैव आपल्या पतीचीच अभिलाषा करीत होती, म्हणून भिक्षुंनी तिचे नाव पतिपुजिका ठेविले होते. एके दिवशी सांयकाळी अचानक तिचा मृत्यु झाला. दुसऱ्या दिवशी तिच्या मृत्यूची बातमी भिक्षुंना कळली तेव्हा संवर्ग उत्पन्न होऊन ते तथागतांना म्हणाले " भन्ते ! प्राण्यांचे आयुष्य फार थोडे असते, पतिपूजिकेने काल सकाळी आम्हास भोजन वाढले आणि सायंकाळी मरण पावली !" भगवंतांनी *"भिक्षुंनो! प्राण्यांचे आयुष्य फार थोडे असते, असे असले तरी कामोपभोगात अतृप्त प्राण्यास मृत्यू आपल्या वश करून त्यास विलाप करित घेऊन जात असतो."* असे म्हणाले आणि ही गाथा सांगितली._

*_मंगल होवो! कल्याण होवो! भले होवो!_*

*_!! ओम मणी पद्मे हूँ !!_*

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 

*_संकलन - महेश कांबळे_*

*_दिनांक :- ०१/०४/२०२४_*

*_संदर्भ :-_*

_*१) धम्मपद - पुप्फवग्गो*_

_*२) धम्मपद - गाथा आणि त्यांच्या अट्ठकथा*_

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼