*_प्रश्न ६५ - काही जादूगार टेलीपथीचा वापर प्रभावीपणे करून अन्य कोणात्याही संपर्क साधनांशिवाय दूरवर असलेल्या आपल्या साथीदारांशी संपर्क साधतात. आपल्या मनातील विचार त्याला कळवतात. हे कसे शक्य आहे?_*
*उत्तर* 👉 जादुगार जादूचे प्रयोग करत असतो. हे प्रयोग खरे तर उत्तम फसवणूक असते. मात्र त्याचा हेतू निखळ मनोरंजन करणे हा असतो. आपण कसे फसलो, म्हणजेच जादू कशी झाली हे आपणांस समजत नाही. म्हणून आपण चांगले प्रयोग केल्याबद्दल जादूगाराचे कौतुक करतो. जादू कशी झाली, हे समजले तर हे कौतुक होणार नाही. *ही चलाखी ही जादूगाराची कला असते. त्यामागे दैवी शक्ती, मंत्र-तंत्र असल्याचा दावा जादूगार कधीही करत नाही. (तसे केले तर तो बुवा अथवा बाबच होईल.)* मात्र उपजीविकेचा व्यवसाय असल्याने आपल्या जादूच्या प्रयोगाचे रहस्यही तो कधी उघड करत नाही.
रिकाम्या भांड्यातून पाहिजे ती वस्तू निर्माण करणे, मुलगा कापून पुन्हा जोडणे, यांसारख्या वेगवेगळ्या प्रयोगांसारखाच टेलीपथीचा प्रयोग केला जातो. त्याचे सर्वसाधारण स्वरूप असे: जादूगार प्रेक्षकांतून काही जणांना बोलावतो. वेगवेगळ्या पुस्तकांचा एक गठ्ठा समोर ठेवला जातो. प्रेक्षकातून येणाऱ्या व्यक्ती त्यांतील पुस्तके उचलतात व कोणत्याही पानावरची एक ओळ जादूगाराला दाखवतात. जादुगार ती लिहून बंद पाकिटात घालतो. नंतर ते पाकीट डोक्याला लावून टेलीपथीच्या साह्याने प्रेक्षागृहाच्या सगळ्यांत मागे बसलेल्या आपल्या सहकाऱ्याला ती वाक्ये कळवतो. जादूगाराचा सहकारी व्यासपीठावर येऊन ती वाक्ये प्रेक्षकांना सांगतो. पाकीट उघडल्यानंतर ती सर्व वाक्ये बरोबर असल्याचे आढळून येते.
हे कसे घडते? टेलीपथीच्या सहाय्याने नक्कीच घडत नाही. पुस्तके वाचायला प्रेक्षकांतून स्टेजवर येणाऱ्या व्यक्ती या जादूगाराच्या साथीदार नसतात. परंतु पुढे ठेवलेल्या पुस्तकांची मुखपृष्ठे वेगवेगळी दिसली तरी आत पुस्तके एकच असतात. एवढेच नव्हे, तर पुस्तकाच्या सर्व पानांवर एकच मजकूर असतो. (प्रयोगासाठी अशी पुस्तके मुद्दामहून तयार केलेली असतात.)
त्यामुळे प्रेक्षकांतून येणाऱ्या व्यक्तींनी वेगवेगळी पुस्तके उचलली व त्यांची वेगवेगळ्या नंबरची पाने उलगडली तरी ती सर्व एकच असतात. त्या पानावरच्या दहावीस ओळींत शब्दबद्ध झालेला मजकूर मात्र वेगवेगळा वेगळा असतो. प्रयोगाच्या आधीच स्टेजवर आलेल्यांना कोणत्या नंबरच्या ओळी वाचावयास लावणार, हे जादूगाराने साथीदाराला सांगितलेले असते. त्यामुळे त्या टेलीपथीच्या (नाटका) द्वारे अचूक ओळखणे त्याला शक्य होते. पानावरील दहावीस ओळींतील नेमक्या त्याच नंबरच्या ओळी स्टेजवर आलेल्यांना वाचावयास लावणे, हे मात्र जादुगाराचे कौशल्य अथवा कला असते.
*-डॉ. नरेंद्र दाभोलकर व प्रा. प. रा. आर्डे यांनी लिहिलेल्या 'अंधश्रद्धा: प्रश्नचिन्ह आणि पूर्णविराम' या पुस्तकातून साभार*
https://mikamblemahesh.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment