🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
*_वृद्ध सेवा_*
*_(तित्तीर जातककथा)_*
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
_प्राचीन काळी हिमालय पर्वतावर एक तित्तीर पक्षी, एक वानर आणि एक हत्ती एका मोठ्या वडाच्या आश्रयाने राहत होते. परंतु त्यांच्यात असावे तसे ऐक्य नव्हते; परस्परांविषयी अनुकम्पा नव्हती. हा प्रकार तसाच चालणे बरोबर नसल्यामुळे त्यांनी असा विचार केला की, जो आपणात वडील असेल त्यांच्या सल्ल्याने वागावे. तेव्हा वानर हत्तीला म्हणाला, "काय हो, तुम्ही ह्या झाडाला किती दिवसांपासून पाहता? हत्ती म्हणाला, "जेव्हा हा वडाचा रोपा अगदी लहान होता, तेव्हा माझ्या बालपणी मी त्याला पोटाखाली घालून वरून जात होतो. पण वानरदादा, तुम्ही ह्या झाडाला केव्हापासून ओळखता?"_
_वानर म्हणाला, "मी माझ्या लहानपणी ह्या वडाच्या रोपाच्या अगदी अग्रशाखेची पाने जमिनीवर उभा राहून तोडीत होतो. तेव्हापासून ह्या झाडाला मी ओळखतो. पण तित्तीरदादा, तुम्ही ह्याला किती दिवसांपासून पाहता?"_
_तित्तीर म्हणाला, "येथून थोड्या लांब अंतरावर एक वडाचे झाड होते. त्याची फळे खाऊन मी ह्या ठिकाणी शौचविधी करीत असे. त्यामुळे हे झाड येथे उगवले; तेव्हापासून मी ह्या झाडाला ओळखत आहे."_
_ह्यावरून तित्तीरपक्षी त्या तिघांत वडील होता हे सिद्ध झाले आणि तेव्हापासून वानर आणि हत्ती तित्तीर पंडिताच्या सल्ल्याने वागू लागले, त्यामुळे त्या तिघांचेही त्या ठिकाणी वास्तव्य फारच आनंददायक झाले. तित्तीरपंडित आपला बोधिसत्त्व होता हे निराळे सांगण्याचे कारण नाही._
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
*संदर्भ : - जातक कथा संग्रह*
*संकलन :- महेश कांबळे*
*०९/११/२०२०*
https://mikamblemahesh.blogspot.com/?m=1
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
No comments:
Post a Comment