वाईट परिस्थितीत वाढलेला प्राणी

 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

                *_वाईट परिस्थितीत वाढलेला प्राणी_*

                     *_(अकालरावी जातककथा)_*

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

            _एकदा बोधिसत्त्व औदीच्य कुळांत जन्मला होता. वयांत आल्यावर शास्त्राध्ययन करून वाराणसीत उत्तम आचार्य म्हणून तो प्रसिद्धीस आला. त्याच्याजवळ पाचशे विद्यार्थी अध्ययन करीत असत. त्या विद्यार्थ्यांजवळ वेळेवर आरवणारा कोंबडा होता. त्याच्या आरवण्याने ते जागे होत आणि अध्ययनाला सुरुवात करीत असत. तो कोंबडा काही काळानंतर मरण पावला. तेव्हा दुसऱ्या एखाद्या कोंबड्याच्या शोधात त्यांनी काही दिवस घालविले. एके दिवशी त्यातील एक तरुण विद्यार्थी स्मशानाच्या जवळ लाकडे गोळा करीत असताना त्याला तिथे एक सुंदर कोंबडा सापडला. त्याला आणून त्या विद्यार्थ्यांनी त्या कोंबड्याला आणून आपल्या जागेत ठेवले आणि त्याची उत्तम काळजी घेतली. पण हा कोंबडा कोणत्याही वेळी आरवून त्यांना त्रास देऊ लागला. एखाद्या वेळी तो मध्यरात्रीच्या सुमारास मोठ्याने ओरडत असे आणि विद्यार्थ्यांना पहाट झाली समजून ते  जागे होऊन अभ्यासाला लागत. आणि नंतर जेव्हा त्यांच्या गुरुजवळ ते शिकत तेव्हा त्यांचे डोळे झोपेने जड होत असे. एखाद्या वेळेत तो सकाळ झाली तरी ओरडत नसे आणि विद्यार्थ्यांना वाटे अजून पहाट झाली नाही म्हणून ते तसेच झोपून राहत असत. सकाळी गुरुजवळ जाऊन अभ्यास करावा तर त्यांची तशी तयारी झालेली नसते. हा प्रकार होऊ लागला तेव्हा त्यांनी त्या कोंबड्याला मारून टाकले आणि आपल्या आचार्यांजवळ जाऊन ते म्हणाले, "गुरुजी, काही दिवसांपूर्वी आणलेल्या कोंबड्याने आम्हाला फार त्रास दिला, भलत्याच वेळी आरवण्यामुळे आमच्या अभ्यासात फारच व्यत्यय येत होता."_

           _आचार्यांनी तो कोंबडा कोठून आणला याची सर्व माहिती विचारून घेतली आणि ते म्हणाले,  *"हा कोंबडा आईबापाशिवाय वाढलेला. आचार्याचा सहवास त्याने कधीही केला नाही. तेव्हा काल आणि अकाल तो जाणत नसला तर त्यात नवल कोणते? योग्यायोग्य जाणण्यास प्राणी चांगल्या परिस्थितीतच जन्मला असला पाहिजे."*_

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

*संदर्भ : - जातक कथा संग्रह*

*संकलन :- महेश कांबळे*

*२४/११/२०२०*

https://mikamblemahesh.blogspot.com/?m=1