एक अज्ञात भिक्खुणी

 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

             १. *एक अज्ञात भिक्खुणी*

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

     _वैशालींनगरीत क्षत्रीय कुळांत एका स्त्रीचा जन्म झाला. वयांत आल्यावर एका चांगल्या परिवारातील पुरुषाशी तिचा विवाह झाला. एके दिवशी *महापजापती गोतमीची धम्म देसना* ऐकून तिच्या मनात प्रवज्ज्या घेण्याची इच्छा निर्माण झाली. ती इच्छा तिने आपल्या पतीजवळ व्यक्त केली परंतु ते करण्यासाठी पतीने परवानगी न दिल्याने ती गृहणी राहूनच धम्माचे पालन करू लागली. तिचे चित्त धम्म चिंतंनाकडे लागले होते. एके दिवशी स्वयंपाक करीत असताना विस्तव जास्त झाल्याने कढईत शिजत असलेली भाजी करपून गेली. या घटनेने तिला *संसारातील सर्व वस्तूंच्या अनित्यतेचे गंभीर ज्ञान झाले.* त्यामुळे तिने मौल्यवान अलंकार वापरण्याचे सोडून दिले. पतीने यासंदर्भात विचारणा केली असता ती म्हणाली, “स्वामी! सांसारिक जीवन जगण्यास मी स्वतःला असमर्थ समजत आहे.” हे एकूण तिच्या पतीने महापजापती गोतमीकडे जाऊन विनंती केली की, “आर्ये! हिला प्रवज्या द्यावी.” तेव्हा महापजापती गोतमीने तिला प्रव्रज्ज्या देऊन शास्त्याकडे नेले. शास्त्याने तिची महान वैराग्यवृत्ती पाहून ज्या घटनेने तिच्यामधील अंतर्दुष्टी जागृत झाली ती लक्षात घेऊन पुढील गाथा म्हटली. हीच गाथा ती वारंवार स्वतःसाठी म्हणताना दिसत असे. त्यामुळे ही गाथा तिच्या नावाबरोबर जोडण्यात आली आहे._

*_थेरी! तू आपल्या हाताने तयार केलेले चिवर अंगावर घेऊन सुखाने झोप. कारण भांड्यात घातलेल्या सुकलेल्या भाजीप्रमाणे तुझा राग शांत झाला आहे. ||१||_*

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

_*संकलन : महेश कांबळे*_

_*संदर्भ : थेरिगाथा*_

*दिनांक : २६.११.२०२०*

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️